Κύρια διαδικασία παραγωγής για το σώμα ενός κουτιού τροφίμων τριών τεμαχίων

Μια σημαντική μέθοδος για τη μείωση της κατανάλωσης υλικού είναι η αραίωση του λευκοσιδήρου. Οι κατασκευαστές λευκοσιδήρου έχουν κάνει σημαντική δουλειά σε αυτό το θέμα, αλλά η απλή αραίωση του λευκοσιδήρου για τη μείωση του κόστους του δοχείου περιορίζεται από τις απαιτήσεις αντοχής στην πίεση της δομής του δοχείου και οι δυνατότητές του είναι πλέον αρκετά μικρές. Ωστόσο, με τις εξελίξεις στην τεχνολογία διαστολής λαιμού, φλαντζών και διαστολής του δοχείου, έχουν σημειωθεί νέες ανακαλύψεις στη μείωση της κατανάλωσης υλικού, ειδικά τόσο στο σώμα του δοχείου όσο και στο καπάκι.

Το κύριο κίνητρο για την παραγωγή κονσερβών με λαιμό προήλθε αρχικά από την επιθυμία των κατασκευαστών για αναβαθμίσεις προϊόντων. Αργότερα, ανακαλύφθηκε ότι η κοπή του σώματος του δοχείου με λαιμό είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος εξοικονόμησης υλικού. Η κοπή του λαιμού μειώνει τη διάμετρο του καπακιού, μειώνοντας έτσι το μέγεθος του κενού. Ταυτόχρονα, καθώς η αντοχή του καπακιού αυξάνεται με τη μειωμένη διάμετρο, τα λεπτότερα υλικά μπορούν να επιτύχουν την ίδια απόδοση. Επιπλέον, η μειωμένη δύναμη στο καπάκι επιτρέπει μια μικρότερη περιοχή σφράγισης, μειώνοντας περαιτέρω το μέγεθος του κενού. Ωστόσο, η αραίωση του υλικού του σώματος του δοχείου μπορεί να προκαλέσει προβλήματα λόγω αλλαγών στην τάση του υλικού, όπως μειωμένη αντίσταση κατά μήκος του άξονα του δοχείου και της διατομής του σώματος του δοχείου. Αυτό αυξάνει τον κίνδυνο κατά τη διάρκεια των διαδικασιών πλήρωσης υψηλής πίεσης και της μεταφοράς από τους πληρωτές και τους λιανοπωλητές. Ως εκ τούτου, ενώ η κοπή του λαιμού δεν μειώνει σημαντικά το υλικό του σώματος του δοχείου, εξοικονομεί κυρίως υλικό στο καπάκι.

Δεδομένης της επίδρασης αυτών των παραγόντων και της ζήτησης της αγοράς, πολλοί κατασκευαστές έχουν βελτιώσει και αναβαθμίσει την τεχνολογία κατασκευής λαιμού, εδραιώνοντας τη μοναδική τους θέση στα διάφορα στάδια της κατασκευής κονσερβών.

Ελλείψει διαδικασίας σχισίματος, η πρώτη διαδικασία είναι η δημιουργία λαιμού. Μετά την επικάλυψη και τη σκλήρυνση, το σώμα του δοχείου παραδίδεται διαδοχικά στον σταθμό δημιουργίας λαιμού από τον ατέρμονα κοχλία διαχωρισμού δοχείων και τον αστεροειδή τροχό τροφοδοσίας. Στο σημείο μεταφοράς, το εσωτερικό καλούπι, που ελέγχεται από ένα έκκεντρο, κινείται αξονικά μέσα στο σώμα του δοχείου ενώ περιστρέφεται, και το εξωτερικό καλούπι, που επίσης καθοδηγείται από ένα έκκεντρο, τροφοδοτεί μέχρι να ταιριάξει με το εσωτερικό καλούπι, ολοκληρώνοντας τη διαδικασία δημιουργίας λαιμού. Το εξωτερικό καλούπι στη συνέχεια αποσυνδέεται πρώτο και το σώμα του δοχείου παραμένει στο εσωτερικό καλούπι για να αποφευχθεί η ολίσθηση μέχρι να φτάσει στο σημείο μεταφοράς, όπου αποσυνδέεται από το εσωτερικό καλούπι και παραδίδεται στη διαδικασία δημιουργίας φλάντζας από τον αστεροειδή τροχό τροφοδοσίας. Συνήθως, χρησιμοποιούνται τόσο συμμετρικές όσο και ασύμμετρες μέθοδοι σχηματισμού λαιμού: η πρώτη εφαρμόζεται για ένα δοχείο διαμέτρου 202, όπου και τα δύο άκρα υφίστανται συμμετρική σχηματισμό λαιμού για να μειωθεί η διάμετρος στα 200. Η δεύτερη μπορεί να μειώσει το ένα άκρο ενός δοχείου διαμέτρου 202 στα 200 και το άλλο άκρο στα 113, ενώ ένα δοχείο διαμέτρου 211 μπορεί να μειωθεί στα 209 και 206, αντίστοιχα, μετά από τρεις ασύμμετρες λειτουργίες σχηματισμού λαιμού.